Friday, March 29, 2013

نازک آرای تن ساق گلی
که به جانش کشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا
به برم می شکند
...
دستها می سایم
تا دری بگشایم
بر عبث می پایم
که به در کس آید
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)