hard to forget

من مانده ام و دل تنگی و دنیایی حرفِ نگفته
گویی گم شده ام در این هجومِ سکوتِ تلخ

قایقی خواهم ساخت

خواهم انداخت به آب

دور خواهم شد از این خاک غریب

 ...

همچنان خواهم راند

نه به آبی ها دل خواهم بست

نه به دریا پریانی که سر از خاک به در می آرند

ای دل غم دیده حالت به شود دل بد مکن

...

Hard to forget

امشب همه آسمان ها را به دنبال تو گشتم

خسته و بی تابم

دلتنگی هایم به وسعت دریاها

...

نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچیک از مردم این آبادی

...

به حباب نگران لب یک رود قسم

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت

غصه هم می گذرد

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

لحظه ها عریانند

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز

       

شازده کوچولو پرسید: پس آدمها کجا هستند؟ آدم در بیابان احساس تنهایی می کند

مار گفت : با آدم ها نیز آدم احساس تنهایی می کند

هیچ کس با من نیست
 

مانده ام تا به چه اندیشه کنم
 

مانده ام در قفس تنهایی
 

در قفس می خوانم
 

چه غریبانه شبی است
 

شب تنهایی من

ما را به جز خیالت فکری دگر نباشد