این روزها فهمیده ام

وقتی می شود دقایق عمرت را با آدم های خوب بگذرانی، چرا باید لحظه هایت را صرف آدم هایی کنی که با دل های کوچکشان مدام درگیر حسادت ها و کینه ورزی های کودکانه اند یا مدام برای نبودنت خط زدنت تلاش می کنند؟

نه! همیشه جنگیدن خوب نیست...
من همیشه جنگیده ام تا چیزی را عوض کنم

این روزها فهمیده ام که با آدم های کوتاه نظر نباید جنگید

فهمیده ام برای اثبات دوست داشتن نباید جنگید
برای به دست آوردن دل آدم ها نباید جنگید
برای اثبات خوب بودن نباید جنگید
بعضی چیزها وقتی با جنگیدن به دست می‌آید بی ارزش می شود
این روزها نسخه فاصله گرفتن را میپیچم برای هر کسی که رنجم می دهد
از آدم های که زیاد دروغ می‌گویند فاصله می‌گیرم
از آدم های که زیاد ظلم می کنند فاصله می‌گیرم
از آدم های که حرمتم را نگه نمی دارند فاصله می‌گیرم
با حقارت برخی آدمها و دل هایشان نباید جنگید،باید نادیده شان گرفت و گذشت و بخشیدشان.نه برای اینکه مستحق بخششند، برای اینکه من مستحق آرامشم

فروید

در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند

که با این درد اگر دربند درمانند درمانند

پ.ن: دست سعدی و حافظ و بقیه شعرای عزیزدرد نکنه واقعا!حرف دل ما رو به بهترین شکل ممکن  بیان کردند!

این ره که تو میروی به ترکستان است

با وجود اینکه هیچگونه اعتقاد مذهبی ندارم و عادت هم ندارم سهل انگاری ها و خرابکاری هایی که منشاش خودمم رو بندازم گردن قسمت و حکمت و از این حرفا، باید اعتراف کنم این بار احساس میکنم کاینات داره تمام تلاششو می کنه تا منو از راهی که قدم گذاشتن در اون به وضوح به صلاحم نیست منصرف کنه اما من همچنان به امید معجزه دارم پافشاری می کنم...

راه رفتنی رو باید رفت...

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی...؟

همون حسی رو دارم که وقتی داشتم جلد آخر کتاب کلیدر رو می خوندم داشتم

آخر قصه رو می دونستم. می دونستم که گل محمد، شخصیت مورد علاقم میمره اما کاری نمی تونستم بکنم. دلم نمی خواست قصه تموم شه. نه می تونستم دست از خوندن بردارم نه می تونستم آخر قصه رو عوض کنم

حال و روز زندگی الان من هم شده حکایت خوندن جلد آخر کلیدر

کاش می شد آخر قصه رو عوض کنم...



خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد

بگذر ز عهد سست و سخن های سخت خویش

یکی دیگر از مظاهر حماقت، صداقت داشتن با کسی است که سیاست دارد

خاموشی لبم نه ز بی دردی و رضاست

از چشم من ببین که چه غوغاست در دلم